Bir Birlikte Olma Hikayesi Bizimkisi

“Birlikte” hakkında yazmadan önce kelimenin etimolojik kökenine bakalım isterseniz. Böyle yazdım ama “birlikte” yeni bir kelime olduğu için kökenine inemedim. Kelimenin anlamı da yeterli bence.

Görebildiğim kadarıyla modern Türkçe haliyle "birlikte" kelimesini ilk kullananlar arasında Tevfik Fikret yer alıyor. Fikret, modern Türk edebiyatının öncülerinden olarak değerlendirilir. Kendisi Serveti Fünun olarak bilinen edebiyat akımının da kurucularından.

Birlikte:  Belirteç
* Hep bir arada, elbirliğiyle, bir arada olarak.

"Buna birlikte bir çözüm bulabiliriz"

 ** Yanı sıra, yanında, yedeğinde.

"Çocuğunu da birlikte götürdü"

Hep bir arada, elbirliğiyle, bir arada olarak. Birlikte kurumsal hibe programı tam da kelimenin anlamını karşılıyor. Yaklaşık 3 yıldır bu programın iletişim koordinatörü olarak çalıştım. Özel sektörden geldiğim için sivil toplumdaki terminolojiye alışmam biraz zaman aldı, ne yalan söyleyeyim. Ara ara "Biz öyle demiyoruz", "Bu sivil toplumda böyle ifade edilmez" uyarıları ile bugünlere geldik. AB görünürlük kılavuzunu nerdeyse ezbere bilir haldeyim ki bu iyi bir şey…

Serzenişler, çağrışımlar bir kenara 42 STÖ’nün iletişim ve görünürlüğünü takip etmek için sistem oluşturmak başlı başına bir iş. Tek bir insanın altından kalkabileceği bir iş gibi görünse de gerçekler maalesef öyle değil. BİRLİKTE ekip arkadaşlarım olmasaydı bu zorlu görevin altından kalkmam oldukça zor olurdu. Sivil toplum ile ilgili dikkat edilmesi gereken konularla ilgili sorduğum her soruya sabırla cevap verdiler.

Aslında tüm bu süreçte birbirimize de mentörlük yaptık. “Şu açıdan baktın mı?”, “Şöyle bir kaynak var”, “Daha önceki dokümanlar şöyle” ya da “Şöyle bir uygulama var takip için kullansak mı?” gibi birbirimize destek olduk, yol gösterdik. O yolda ilerlemek, durmak veya başka yola girmek gibi gündemlerle karşı karşıya kaldığımızda belki en doğru yolu seçmemiş olabiliriz ama gidilecek yola birlikte karar verdik, belki de en güzeli bu oldu. Basit bir soru formu gibi kolay ya da yönetim bilgi sistemin oluşturulması gibi çetrefilli konularda olsun, hep birlikte akıl yürüterek o yolda ilerledik.

Bu bir sistem anlatma yazısı değil bu bir birlikte olma hikayesi. Dokuz (9) birbirinden farklı bireyin bir programda bir araya gelerek, türünün ilk örneğini olan programı birlikte nasıl yürüttüklerinin hikayesi.

Hikayemiz basit, 9 kişi bir program için çalışmaya başlar. Hepsi bir açık ofiste yan yana çalışır. Ankara'nın Tunalı Hilmi Caddesinde Kuğulu Park’a bakan ofisin bir odasında 9 kişinin çalıştığını hayal edin.  Herkesin aynı anda telefonda konuştuğunu ya da aynı anda müzik dinlemek istediğini veya komik bir olaya güldüğünü. Bizim odamız böyle bir yerdi, kahkahanın eksik olmadığı ve aynı zamanda oda sakinlerinin durmaksızın yolculuğa çıkıp yeni hikayelerle döndükleri bir oda.

STGM’nin ofisi oldukça büyük ve bizim odamız mutfağa en uzak oda olduğu için ve de ofis kalabalık olduğundan mutfakta demlenen çay, yapılan kahveye ulaşmak için gerçekten büyük sıkıntılar çektik. Sonunda odamıza bir kahve makinası ve buzdolabı aldık. Bir tür BİRLİKTE kolonisi oluşturduk gibi bir şey. Abur cubur dolabımız sürekli saldırı altında kaldı. Yan odalardan gelip az yağmalanmadı bu dolap. Birde kutsal cumalarımız vardı. Her Cuma eğer mentörler Ankara’daysa güzel bir restoranda öğle yemeği yiyerek bol sohbetli bol gülmeli cumalar. Zannetmeyin ki hep güldük, programın başına gelmedik kalmadı; euro aldı başını gitti, yeni bir yazılım sistemi kurduk, korona geldi, hastalıklar, kazalar, bunlarda da hep birlikteydik. Birlikte göğüsledik her yeni durumu.

Öyle olmadık durumlar olduğu zamanlar oldu ki "Zaten olmasa şaşardık" dedik. Programın başında risk analiz yapmıştık ama tabi hiç birimizin aklına pandemi gelmedi. Kimin aklına gelir ki? Kaçıncı yüzyılda yaşıyoruz, pandemi aklımıza gelsin. Ezberleri bozdu pandemi. Hayatı uzaktan yaşamayı öğrendik. Uzaktan birlikte olmayı. Uzaktan gülmeyi, ağlamayı, paylaşmayı. Programın son döneminde pandemi yüzünden evden çalıştık. Hala da çalışıyoruz. İlk başlarda zordu hep bir toplantı halinde olmak. Ne yapacağız, nasıl olacak diye. Zamanla her şey gibi rutinleşti. Bir ara dayanamayıp Botanik Parkı’nda buluşup yeme içme yaptık. Sonra raporlar, uzaktan eğitimler derken programın sonuna geldik. Bir buluşma da benim evin terasında gerçekleşti. Kapanış etkinliği mentimeter sorularını konuşma buluşması. Tabii mentimeter gündemimiz olmadı, oldu da, giderayak konuşuldu. Daha çok terasta hasret giderdik ve klasik bir birlikte buluşmasında olduğu gibi bolca yedik ve içtik.

Sonra kapanış etkinliğini yaptık. Yine güldük eğlendik. Çevrimiçi etkinlikte uzmanlaşmış olmalıyız çünkü sadece gülmedik aynı zamanda gerçekten de birlikte olma halini birbirimize hissettirebildik. Sıkılmadan iki saat çevrimiçi zaman geçirdik. Aslında iki yıldır sıkılmadan birlikte vakit geçirdik. Birlikte, çok yorulduk, çok mücadele verdik, çok yedik, çok güldük, ağladık, sevindik kısaca “BİRLİKTE” değiştirdik, yol aldık.

Birlikte olmanın hikayesi bizimkisi dedim ya…  Bu kadar satıra sığmayacak kadar öykü birikti sepetlerimizde…