Tekerlekli Sandalye Kullanıcıları için Ulaşım ve Erişim Ne Kadar Mümkün?

Bizim sistemimizin ya da sisteme bağlı olarak insanımızın bir sorunudur tekerleği yeniden, yeniden keşfetmek.

Teknoloji gelişir, normlar belirlenir, uygulanır, aksaklıklar var ise düzeltilir, sonuç memnuniyet verici ise yaygınlaşır. Devletler düzeni sağlamak ve vatandaşlarının yaşam kalitesini arttırmak için bu standartları kullanır.

Sosyal devletin görevlerinden biri de vatandaşlarının bütün hizmetlerden eşit olarak faydalanmasını temin etmektir. Tekerlekli sandalye kullanan bir engelli olarak sokağa çıktığımda şehir mimarisinde söz konusu standartların keşmekeşi içine düşüyorum. Kaldırımlar, rampalar, mazgallar, yağmur suyu olukları, kaldırımı ortalamış işaret levhaları, tekerlekli sandalyenin bile giremeyeceği engelli tuvaletleri bana evde oturmamı söyler. Bu dayatmaya boyun eğmemek için de çelik gibi sinir gerekir.

Herhangi bir engeliniz yoksa kaldırım mühendisliği yapmanız beklenmez. Ben dışarı çıkar çıkmaz gözümle taramaya başlarım, kaldırımın neresinde eğim yapılmış, yağmur suyu olukları sandalyemin kaldırıma çıkmasına izin verecek mi, mazgal üzerinden geçerken demirleri aralıksa düşmemek için ne yapmalıyım, kaldırım üzerinde geçişi engelleyen ağaç, tabela, işgalci esnaf vb. var mı diye. Yapılan rampaların eğimini hesaplayıp, kullanıp kullanmamaya karar verecek bilgiye de sahip olmalıyım. Hatta kaymamak için rampa yüzeyinde kullanılan malzeme hakkında bile bilgim olmalı. Mühendisliğiniz zayıf ise hayati risk bile söz konusudur.

Otobüs Durakları

Standartlar uygulanıyor olsa idi bu bilgileri edinmeme, uygun olmayan yerlerin düzeltilmesi için kurumlara müracaat etmeme, bazen tartışıp bazen de kavga etmeme gerek kalmaz bunlara harcayacağım enerjimi daha farklı işlerde kullanabilirdim. Örneğin, resimde gördüğünüz durağı kaç kez şikayet ettim, sonuç alamadım henüz. Engeli olmayan biri nesi var diyebilir, açıklayayım; Durağı sandalyenin geçemeyeceği şekilde konumlandırıp rampayı geçilemeyen tarafa koymuşlar.. Belediyeciliğimizi tebrik etmekten kaçınmayın lütfen.

Banka Şubeleri

İkamet ettiğim İstanbul Küçükçekmece Cennet Mahallesi’nde bulunan dokuz ayrı banka şubesinden sadece bir tanesinde rampa yapılmış, o da keşke yapılmasaymış; dar, dik ve kenarı korkuluksuz olan rampayı kullanmak mümkün değil.. Rampa yapmış olmak için yapılmış. Bebek arabası bile zor çıkar buradan.

Metrobüs ve Metro

Toplu ulaşımda da durum içler acısı. Metrobüste belediyenin istediği durakta iniyorsunuz, her durağa asansör veya rampa konulmamış, asansörler çok sık arıza yapıyor, tamiri aylar sürüyor. Metrobüs güzergahında bulunan üç kamu hastanesi var, o duraklarda ne asansör ne rampa. Otobüslerin bir kısmı engelliye uygun bir kısmı değil; durakta bekliyorsunuz uygun olmayan otobüs geldi mi.. beklemeye devam.. Hele özel halk otobüslerinin çalıştığı hat ise zahmet edip beklemeyin, onların engelliye uygun araç sayısı yok denecek kadar az. Vapurlarda aynı durumda, tren için Marmarayın tamamlanmasını bekliyoruz, yapılmış olan birkaç durak engelliye uygun. Metro belediyemizin yüz akı, inanmayacaksınız ama duraklar da araçlarda uygun.. Asansörler sorunsuz çalışıyor.

2005 yılı Temmuz ayında yürürlüğe giren 5378 sayılı Özürlüler kanunu, yukarıda saydığım düzenlemeleri yapması için7 yıl süre vermişti. 7 Temmuz 2012’de dolacak süreye hükümetimiz 3 yıl ertelemeyi kanunlaştırıp, iznini uzattı. Şimdi 7 Temmuz 2015’te bu sürenin dolmasını bekliyoruz. Çalışmalara bakarak tahminim şu; bir sihirli değnekleri var, 6 Temmuz gecesi o değneği kullanıp her şeyi düzenleyecekler ya da gene izin alacaklar. Dokuz yılda yaptıramadıklarını bir yılda yaptırırlar mı? Bekleyip göreceğiz. Bir şey daha merak ediyorum? Peki siz bu konuda ne yaptınız? Eyleme geçilmediği ortada, bari fark ettiniz mi?

Kaynak: Yeşil Gazete/ Teslime Balcı