“Bizi genellikle hep keserler, bir kere değil bir çok defa...Ya cesetlerimiz kötü kokular yaydığında ya da arkadaşlarımız kapımıza gelip zili onlarca kez çaldığında...polis haberdar olur durumdan"
“Bizim apartmandaki dönme öldürüldü haberin var mı?" Ve illa ki hepsinin haberi vardır bu durumdan.”
"Eşcinsellik ruhun hissettiği bir duygudur"
"Hem Kürt hem de LGBT olduğumuz için sorunlar yaşıyoruz. Cinsiyet kimliğimizden dolayı dört duvar arasına hapsoluyoruz."
"Bu topraklarda Biz de Varız"
Diyorlar. Hangisine dokunsanız insanlığın yitip gittiğinden utanır, onların yokluğunda kendinizi eksik hissedersiniz,topraklarınızın bazan nasıl da bir girdaba dönüşebildiğiyle yüzleşirsiniz. LGBT bireylerini dinledikçe kıvranırsınız. Sorulardan en can acıtanı ise hoşgörünün ve saygının en berrak sularının akması gereken coğrafyamızın hangi ara bu kadar kan kokan, ötekileştiren, insanları cendereden cendereye sokan kinin nefretin odağı haline geldiği sorusu olacaktır?
Oysa “yokluklarında dağılan bir nardık”…
Kimdi onlar? Bizim coğrafyamızda nasıl bir yerleri vardı? Neydi onları bu toprakların en ötekisi yapan? Berfin arkadaşımız Onlara sordu…
Biz birlikte okuyalım.
“Tüm sınırlardan öteye geçip
sana geldim
sana yaklaştıkça kendime vardım
ben yokluğunda dağılan bir nardım" (Ahmet Yavuz)